Een fietstocht door de Ruhrgebied is als het zien en kruisen van talloos veel netwerken. Snelwegen. Spoorbanen. Kanalen (Rhein Herne Kanal). Rivieren (de Ruhr, de gekanaliseerde Emscher). Leidingen. Hoogspanningsleidingen. Fietspaden over of langs die netwerken. Dingen zijn vooral onderweg in de Ruhr, vandaar de hoeveelheid bruggen die je onder- of overgaat.
Temidden daarvan zijn er punten (nodes). Landschaftspark en Zollverein zijn de twee giganten op de route, waar de toeristen zich verzamelen. Maar ook het Berne Park, de Prosper kolenmijn (laatste gesloten kolenmijn), de Gasometer (Oberhausen), het park in Mulheim met locomotievendraaischijf die nog nauwelijks herkenbaar is. Kastelen. Arbeidershuisjes. Stadion van SC Rot-Weiss Oberhausen. Tussendoor wonen en leven ook nog mensen maar je gaat geen erfgoed bekijken in de vorm van de Penny-supermarkt.
De Zollverein werd opgeknapt. Althans, een deel ervan. Het heeft iets vreemds. Als gigantische sfinxen staan deze gebouwen in hun landschap, om de komende eeuwen werelderfgoed te zijn. Maar in tegenstelling tot de pyramides van Egypte is hier wel onderhoud nodig. Roest ruimt alles op.
In 2014 was ik niet aan de achterkant geweest, want toen liepen we alles. Met een fiets ga je sneller, maar kom je dus wel op andere plekken. Aan de achterkant zijn de ruiten nog op alle plekken kapot. Japanse Duizendknoop heerst.
Het roept de vraag op hoe het hier was toen de bedrijvigheid nog ronkte. De laatste mijn is immers gesloten. Nu zitten ze vooral nog met de gevolgen: gigantische terreinen die opgeruimd moeten worden. Dat kost generaties. Je kan immers niet van elke plek een landschapspark maken.
Verder kwam ik er achter dat het noordelijk deel van het Ruhrgebied continue drooggepompt moet worden. De mijnbouw heeft forse verzakkingen opgeleverd. Als er niet gepompt wordt, stromen hele gebieden onder water. Zie onder meer dit YouTube-filmpje. Dat is overigens niet de enige reden dat je zoveel pijpleidingen ziet liggen: het is ook gewoon een enorm warmtenet.
Met de auto naar Landschaftspark Duisburg Nord, dat is maar anderhalf uur rijden op een rustige vrijdagochtend vanaf Utrecht. Net zover als Antwerpen of Twente, al zijn die twee mentaal wat dichterbij. Die fietsen zijn op allerlei plekken te huur. Comfortabel? Gelukkig kan je het zadel in hoogte verstellen. Eigenlijk wilde ik bij een andere fietsenverhuurder maar die was volledig uitverkocht dus toen kon ik gelukkig deze fiets binnen 200 meter vinden. App downloaden, creditcard koppelen en binnen tien minuten ben je onderweg. Met de app kan je de fiets ook op slot zetten en van slot halen. 15 euro voor een dag huren. Met een soort van mandje voorop voor je tas. Wel een mild roteind, ongeveer 70 km op een ov-fiets (meer info over routes).
